เศรษฐกิจของประเทศศรีลังกาได้บันทึกอัตราการเติบโตโดยรวมร้อยละ 6 ของอัตราการขยายตัวที่แท้จริง (Real term) ในปี 2551 แม้ว่า ในช่วงสามไตรมาสแรกของปี 2551 นั้น เศรษฐกิจจะเติบโตในอัตราร้อยละ 6 ความสับสนทางการเงินของโลกได้กระทบต่ออัตราการเติบโตของไตรมาสสุดท้ายของปี 2551 ซึ่งทำให้มีอัตราการเติบโตเพียงร้อยละ 6 ในปี 2551 แนวโน้มนี้แสดงให้เห็นว่า ปี 2551 เป็นปีที่สีแล้วที่มีอัตราเติบโตร้อยละ 6 หรือมากกว่า นี้เป็นเรื่องสำคัญ ที่แสดงถึงสถานการณ์ในระบบเศรษฐกิจโลกนโยบายการเงินแบบหดตัว (Tight Monetary Policy) และราคาสินค้าที่ถีบตัวสูง คาดการณ์กันว่า แม้ว่าจะเป็นช่วงขาลงของเศรษฐกิจโลก แรงกระตุ้นในการเติบโตจะยังคงมีอยู่และยังขยายตัวเนื่องจากผลของการยุติของสงครามสามทศวรรษ
การเติบโตทางเศรษฐกิจที่จดทะเบียนในช่วงปี 2551 แสดงให้เห็นว่า สามภาคส่วนได้ให้การสนับสนุนอย่างมากต่อเศรษฐกิจ ซึ่งนำโดยภาคเกษตรกรรมที่สร้างสถิติอัตราที่น่าพอใจร้อยละ 7.5 แต่ภาคอุตสาหกรรมและบริการเติบโตที่อัตราร้อยละ 5.9 และ 5.6 ตามลำดับ
ภาคเกษตรกรรม (Agriculture Sector)
ในปี 2551 ภาคเกษตรกรรมได้แสดงส่วนการเติบโตที่สูงที่สุด และได้ถูกขับเคลื่อนโดยการพัฒนาในการผลิตข้าวเปลือกและปลาในประเทศ ตลอดจนการเพิ่มการส่งออกมะพร้าว ยางและชา ผลิตภัณฑ์สำคัญสำหรับส่งออกในภาคส่วนนี้ ประกอบไปด้วย ชา ยาง มะพร้าว เครื่องเทศ ผลไม้และผัก แต่ในส่วนของตลาดภายในประเทศนั้น ผลิตภัณฑ์หลักคือข้าว น้ำตาล และพืชผลอื่นๆ